In haar oorlogsdagboek beschrijft dichteres Hanny Michaelis haar leven als gymnasiast in Amsterdam, als dienstmeisje en als onderduikster. Vanaf de dag dat ze haar dagboek begint bij te houden is de dreiging van de aanstaande oorlog voelbaar aanwezig. Gescheiden van haar ouders is zij vanaf augustus 1942 ondergedoken bij verschillende orthodox-protestantse gezinnen, onder een valse naam en steeds in de ondergeschikte positie van dienstmeisje: een cultuurschok van jewelste. Over het lot van haar ouders blijft ze jarenlang in het ongewisse, hoewel ze het ergste vreest. Michaelis ziet haar jonge jaren voorbijgaan in angst, ongerustheid en emotionele stilstand. Haar belangrijkste troost vindt ze in het schrijven: in de gedichten die ze maakt, maar vooral in haar dagboek, waarin ze haar verliefdheden en scherpzinnige intellect een plek weet te geven. Oorlogsdagboek werd bezorgd en samengesteld door Nop Maas.