Na haar reizen door het Midden-Oosten, Afrika, Oost-Europa en Azië keert Lieve Joris terug naar het Vlaanderen van haar jeugd, naar Neerpelt, waar zij opgroeide in een woelig gezin van negen. Na haar reizen door het Midden-Oosten, Afrika, Oost-Europa en Azië keert Lieve Joris in ‘Terug naar Neerpelt’ terug naar het Vlaanderen van haar jeugd, naar het huis aan het kanaal in Neerpelt, waar zij opgroeide als middelste van een woelig gezin van negen. Als kind trekt zij naar haar grootmoeder, als puber raakt zij in de ban van haar artistiek begaafde oudste broer. Hij doet de wind van vrijheid over het gazon waaien en wijst haar de weg het dorp uit, al zal hij daar zelf achterblijven en gaandeweg ontsporen. Met vallen en opstaan zoekt Lieve Joris haar weg in de wereld. Aan de personen in het huis aan het kanaal kan zij niet ontsnappen. Haar geboortedorp was een plek om vandaan te gaan, maar haar terugkeer was even onvermijdelijk.
Uit deze familiegeschiedenis stijgt behalve een tijdsbeeld ook het verhaal op van een
dorpsmeisje dat, dwars tegen haar lotsbestemming in, haar weg vindt naar het schrijverschap ‘Een meedogenloos maar toch barmhartig verhaal, opgeschreven door de absolute meester van de stijl.’ – Mathijs Deen, Elsevier Stijl
Elsevier
‘Joris verschroeit de lezer met haar eerlijkheid, maar bezondigt zich nergens aan gênant exhibitionisme. IJzersterke literaire non-fictie waar bloed door stroomt.’ – Jelle Van Riet, De Standaard
De Standaard
‘Een bitter, maar buitengewoon oprecht boek.’ – Gooi- en Eemlander
De Gooi- En Eemlander
‘Meeslepend en ondanks het zware onderwerp ook verrassend amusant proza.’ – Evelien van Veen, de Volkskrant
De Volkskrant
‘Een werkelijk prachtig geschreven ontroerend document zonder ook maar een spoortje vals sentiment.’ – Anita Zijlstra, Leeskost.nl
Leeskost.nl
‘Terug naar Neerpelt is een meedogenloos maar heel liefdevol en bevrijdend portret van een familie die probeert om te gaan met de foute keuzes van hun zoon en broer.’ – John Vervoort, Het Nieuwsblad
Het Nieuwsblad
‘In dit verhaal over een teloorgang schetst Joris voor het eerst een beeld van zichzelf en van haar familie dat des te aangrijpender is omdat de schrijfster nooit had gedacht het op een dag te zullen vertellen.’ – Nicky Depasse, Le Monde
Le Monde
‘Een gevoelig en ook wel duister boek.’ – Carolina Lo Galbo, VPRO Boeken
VPRO Boeken