Een ijzingwekkend verhaal van verlies en stilte, een onthullende donkere geschiedenis van een Russische vader in naoorlogs Duitsland. ‘Ergens in dit duister’ van Natascha Wodin is het huiveringwekkende vervolg op ‘Ze kwam uit Marioepol’, het hartverscheurende boek over Wodins moeder. “Ik was tien jaar oud toen mijn moeder zich in oktober 1956 in de Regnitz verdronk. Op dat moment was mijn vader niet thuis. Minstens twee weken lang lag het lijk van zijn jonge vrouw in een koelcel, terwijl er vergeefs naar hem werd gezocht.” Hij duikt ten slotte op. Voor het jonge meisje Natascha blijkt de terugkomst van haar Russische vader geen troost, maar het begin van een ijzingwekkende dwaaltocht door het naoorlogse Duitsland. Een treurige jeugd, alleen draaglijk omdat de oudere Natascha er met enige humor over kan schrijven. En al die tijd zwijgt haar vader, Duits leert hij niet, contact met haar wil hij amper – en nooit, nooit spreekt hij over wat hij onder de terreur van Stalin, onder de nazi’s, in het Duitse vluchtelingenkamp heeft moeten meemaken. De dood van haar vader is voor Wodin de aanleiding om het verhaal over hem te schrijven. ‘Wat maakt dat Wodins tweeluik ['Ergens in dit duister' en 'Ze kwam uit Marioepol'] blijft nadreunen in het hoofd van de lezer, is haar onopgesmukte proza. Nergens zet ze het leed dik aan. Ze schildert verbrokkelde levens met een fijn penseel. De belangrijkste schrijversles show, don’t tell bewijst hier zijn kracht. Dit is wat ontworteling en ontmenselijking aanrichten: verwoestende effecten over de generaties heen.’ – Paul van der Steen in Trouw Trouw ‘Ergens in dit duister is geen afrekening met een vader, ofschoon daar welbeschouwd alle aanleiding voor was. Het is een bewonderenswaardige poging tot begrip van een dochter die doodsbenauwd voor hem was en zwaar onder hem geleden heeft.’ – Maarten van Bracht, VPRO Gids VPRO Gids ‘De meeste vragen die Wodin [in Ergens in dit duister] opwerpt, blijven onbeantwoord. Juist dat uitblijven van antwoorden, de machteloosheid en de onwetendheid, zijn indrukwekkend.’ - Tzum Tzum.nl ‘Een aangrijpend en heel sterk geschreven verhaal.’ – Gert-Jan Schaap, Visie Visie