Een spraakmakende rector magnificus en de doorwerking van de oorlog. Guus Belinfante (1911-2000) was een vooruitstrevend jurist, tv-rechter en begaafd docent, populair bij het algemene publiek en bij zijn studenten. Toen hij in het protestjaar 1968 rector magnificus werd van de Universiteit van Amsterdam, waren de verwachtingen hooggespannen. Belinfante bleek echter niet opgewassen tegen de rebellie die de universiteit overspoelde. Ontgoocheld verliet hij de universiteit. Diep weggestopte oorlogsherinneringen kwamen los. Later keerde Belinfante terug in het openbare leven met een toonaangevende studie over de naoorlogse berechting van politieke delinquenten: In plaats van bijltjesdag. In deze biografie schetst Geke van der Wal de Portugees-Joodse gemeenschap in Den Haag, het milieu waarin Belinfante opgroeide, zijn hulp aan vluchtelingen uit nazi-Duitsland en de vijf lange oorlogsjaren toen zijn wereld steen voor steen afbrokkelde. Belinfante droeg de oorlog met zich mee, in het werk en privé, maar over de oorlog zelf en over de drama’s in zijn persoonlijk leven zweeg hij. '‘Het zijn de vele details (…) die het boek dat journaliste Geke van der Wal over het tragische leven van een van de markantste juristen van Nederland schreef zo goed leesbaar en hier en daar zo aangrijpend maken.’ Frank Vermeulen NRC 'Een aangrijpende biografie.' Louise O. Fresco NRC ‘Biograaf Geke van der Wal verdient lof voor de manier waarop ze het dramatische leven van Guus Belinfante beschreven heeft: fraai, helder, overzichtelijk en neutraal, zonder te vervallen in afstandelijkheid.’ 04-08-2023 Willem Bouman Nederlands Dagblad 'Fraaie biografie.' Rob Hartmans Historisch Nieuwsblad 'Helder en compact.' Maarten van Bracht VPRO Gids 'In haar zeer boeiende biografie In plaats van woede schetst Geke van der Wal de achtergrond en persoonlijke drama's van een beminnelijke en begaafde man (…). […] Het is een boek geworden dat men in één ruk uitleest.' Sjoerd Karten Biografieportaal 'Van der Wal analyseert zijn karakter en de tijd waarin hij leefde en werkte, scherp én met mededogen en empathie. (...) Haar van begin tot eind boeiende boek laat zien dat iemand met een oorlogstrauma levenslang heeft.' Aleid Truijens De Volkskrant