Genadeloos en liefdevol. Soms met een subtiele knipoog. Dat is de duidelijkste samenvatting van de scènes uit het leven die Ton Rozeman beschrijft. Een moeder die niet weet om te gaan met haar dochter die het weekend thuis is uit de psychiatrische kliniek. Een man die een jeugdvriendin ontmoet en ontdekt wat dat gezamenlijke verleden voor haar betekende. Een vrouw die date met de wekker in de hand. De klare taal van Rozeman maakt omtrekkende bewegingen die maar één ding duidelijk maken: de liefde, wat weten we er eigenlijk van?'Rozeman schrijft doeltreffend, helder en ongedwongen met onderkoelde humor.', de Volkskrant
