Eind zeventiende eeuw verruilde Jan van Gijsen (1668-1722) zijn geboortestad Haarlem voor de Amsterdamse Jordaan en enige jaren later zijn beroep van wever voor dat van schrijver. Voortaan zou hij zijn brood verdienen met de pen. Hij begon met verzen over de actualiteit voor de Antwerpse courant, maar zijn journalistieke ambities kregen pas echt de ruimte in zijn eigen wekelijkse Amsterdamsche Merkurius (1710-1722), ’s lands eerste nieuwsblad op rijm. Dat leverde hem vrienden, maar ook vijanden op: Wat een vlerk! riepen geleerde dicht-kundige heren. Geld verdienen met dichten, we zullen hem leren! Maar Jan zette door en rijmde merkuren, en bleef onvervaard zijn dichtpen verhuren. Kijk! riepen gewone mensen, wat fijn, een heus nieuwsblaadje – zonder Latijn! Dus Jan zette door en rijmde merkuren, al kreeg hij nog jarenlang veel te verduren. Deze biografie over Van Gijsen is grotendeels gebaseerd op diens geschriften, waaruit hij naar voren komt als een veel geplaagd, maar zelfbewust broodschrijver die moest sappelen voor zijn centen. Aan de lezer Drukkers, lezers en schrijvers rond 1700 Leven van de pen 1668-1699: Haarlemse jaren 1700-1710: eerste jaren in Amsterdam Aanloop tot een schrijverscarrière 1710: het beslissende jaar De broodpoëet: dichten voor particulieren De broodpoëet als journalist 1710-1712: private toestanden 1711: de grote wederlegger 1711-1712: een navolger en een nijdas 1712: kluchtspeldichter Vrienden en vijanden 1713-1716: na de Vrede van Utrecht 1713-1717: ingrijpende gebeurtenissen 1718: de Merkurius als twistappel 1718-1719: kleine kinderen worden groot 1719: beroepsincidenten 1720-1722: laatste jaren Post morten Nawoord Bijlage 1a: genealogie familie Van Gijsen Bijlage 1b: Arent van Gijsen (1664-1706) Bijlage 2: dramatis personae Bijlage 3: korte drukgeschiedenis van de Amsterdamsche Merkurius Bijlage 4: bibliografie Jan van Gijsen Lijst van illustraties Lijst van afkortingen Literatuur en bronnen Noten Register