Een impressionistische roman over een gelauwerd dichteres die al lang niet meer dicht. Marie Verhulp, een gelauwerd dichteres, stopte twintig jaar geleden plotseling met schrijven. Nu doceert ze filosofie en bezoekt ze conferenties, musea, concerten, cafés. Ze maakt notities, leest, observeert, en raakt van tijd tot tijd in gesprek: met een jongere dichter die twijfelt aan de richting van zijn werk; met een studente die over moederschap schrijft; met haar broer, die terugdenkt aan hun jeugd en aan het boek dat hem redde. Over het zwijgen is een roman in impressies en gedachtegangen, van 'misschien wel de spannendste auteur van zijn generatie' (De Volkskrant), over spoken, kunst, familie, inleving en afstand, over het stiksel dat een leven bijeenhoudt. Op de achtergrond ontstaat, als in slow motion, het portret van een vrouw die onze verhalen - over anderen en onszelf - is gaan wantrouwen, en zich afvraagt of een mens ook zonder kan. Laat een bedwelmende indruk na ... Een kleinood van een bedachtzame vernieuwer De Standaard Fijnzinnig en helder ... Tijdens het lezen, en ook daarna, is er het prikkelende gevoel dat er nog van alles tussen de regels te ontdekken is De Volkskrant Elegante derde roman van Roelof ten Napel, ... de heldere, bijna kristallijnen taal voert je moeiteloos mee in deze broze vertelling De Morgen Veel pleit in Ten Napels voordeel, zoals zijn tedere, secure stijl en zijn vermogen om ons een intelligent, denkend personage voor te schotelen, in plaats van de zoveelste domoor die voor onze ogen de mist in gaat. Hij zou het ook best kunnen hoor, full-out retorisch en gevoelig schrijven, zoals hij in een hoofdstuk over een broer en zus even moeiteloos door de kilte heen stapt en je hart beroert, alleen: hij heeft er geen trek in. Zijn project, zijn strijd, is dit: voorkomen dat het onderscheidende straffeloos ingelijfd wordt door een gemeenschap die van de gemeenplaatsen aan elkaar hangt. NRC Ten Napel overtuigt met een consequent zoekende en associatieve schrijfwijze die niet lijdt aan de ziekte van chronologie, vertellend geschetter en morele bevangenheid. Hij zoekt naar het onverwachte, het niet-evidente, het ontastbare van poëzie. De Groene Amsterdammer Knipogend naar het existentialistische idee dat het bestaan geen zin heeft tot je die zelf introduceert, laat de schrijver Marie in haar verleden graven, waardoor de kwestie van haar zwijgen aan belang inboet ten voordelen van die van haar zijn. Wie is deze vrouw en wat houdt haar gaande? Zoals Wittgenstein al opmerkte: 'De vraag naar de zin van het leven wordt niet opgelost door een antwoord te vinden, maar doordat de vraag verdwijnt.' Knack Een vindingrijk portret van een dichter die aan de randen van haar bewustzijn zoekt naar wat er na twee zwijgzame decennia nog over is van haar verhaal. VPRO Gids