De Leeuw van Douwekerk is een tragikomische eindtijdnovelle. Alles gaat ooit ten onder, zoals dat is gebeurd met het rijk van Alexander de Grote en dat van de Romeinen. De wereld zoals wij die kennen zal eveneens verdwijnen. Net als bij de Grieken en de Romeinen zullen de laatste vertegenwoordigers van de westerse beschaving niet weten dat zij de laatsten zijn. Onwetend van de onomkeerbaarheid van het drama waarin zij zich bevinden, maken de bewoners van een keurige wijk in Douwekerk er zo lang mogelijk het beste van. Wat gebeurt er als de maatschappij verloedert, dagelijkse goederen schaars worden en er ruzies en vechtpartijen ontstaan tussen groepen mensen. Mensen zoeken steun bij elkaar en proberen aan een uitzichtloos bestaan te ontsnappen. Dit wordt krachtig en bondig in korte hoofdstukken beschreven in deze dystopische novelle. De vergelijking met de ondergang van het Griekse en Romeinse rijk wordt gemaakt. Mensen uit de Onkruidbuurt in Douwekerk proberen elkaar te helpen en weten zich gesteund door de aanwezigheid van buitenstaander De Leeuw. De Leeuw, synoniem voor de groep bewoners, kan goed jagen maar blijft verder vaag. Na het eerste handgemeen, wat in eerste instantie positief uitpakt voor de Onkruidbuurt, blijft er toch een gevoel van onbehagen. Uiteindelijk, na planning en voorbereiding, vluchten de bewoners met boten uit de wijk naar een goed heenkomen. Een verhaal dat de lezer bindt en ondanks het zware onderwerp toch prettig laat lezen, veroorzaakt door een humoristische ondertoon. 13-04-2020 Ad de Laat NBD Biblion