'De mensen moesten hem niet, dat was altijd zo geweest. Maar de natuur nam hem zoals hij was.' Nadat Jonathan bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken van tbs, trekt hij weer in bij zijn oude, eenzame moeder, met het vaste voornemen een ander, beter mens te worden. Met groot inlevingsvermogen en een ijzingwekkende narratieve beheersing beschrijft Inge Schilperoord hoe Jonathan uiteindelijk in de fuik loopt die tot een even onontkoombare als verrassende afloop leidt. Inge Schilperoord (1973) publiceerde eerder in NRC Handelsblad, Psychologie Magazine, en Crossing Border Magazine. Daarnaast is ze forensisch psycholoog bij onder andere het Pieter Baan Centrum.'Het is lang geleden dat ik zo'n aangrijpend verhaal heb gelezen. Ik denk dan aan werk van Fjodor Dostojevski en Ferdinand Céline.' Frans Stüger'Allemachtig, wat een geweldig boek. Ik heb er maar één woord voor: Onontkoombaar.' Renate Dorrestein Proza dat de lezer opeist. (...) een boek waar je ogen als magneten aan vastgekleefd blijven zitten. NRC Een goed geschreven, zeer beklemmende en verontrustende roman (...) over wellust, onmacht en eenzaamheid. Trouw Inge Schilperoord (...) kruipt in dit debuut knap in het hoofd van Jonathan. Ze is stilistisch sterk, en schrijft empathisch, maar ook beheerst. Het verhaal is wreed en mooi tegelijk.' Elsevier Wat Schilperoord met Muidhond voor elkaar krijgt, is een tour de force. Dit is een briljante, noodzakelijke roman. De Morgen Een even aangrijpend als gedurfd debuut. Een portret van een goed mens met schadelijke neigingen - veel angstaanjagender, en eindeloos veel treuriger, dan een portret van een onmens. HP/De Tijd