Goed toezicht is van groot maatschappelijk belang. Organisaties waarop geen of onvoldoende toezicht werd gehouden hebben enorme maatschappelijke verliezen veroorzaakt. Denk aan het verlies bij Vestia van 2 miljard euro dat huurders uiteindelijk mogen opbrengen.Hoe komt het dat toezichthouders toch zo vaak falen? DSB, Ahold, ABNAMRO, Amarantis, COA, IJsselmeerziekenhuizen, Rochdale: bekend zijn de schandalen rond bedrijven of instellingen waarbij toezichthouders niet of te laat ingrepen. Waarom kunnen toezichthouders zo moeilijk 'nee' zeggen tegen overambitieuze en risicozoekende bestuurders? En waarom bestaan er zo weinig contacten tussen interne toezichthouders (zoals commissarissen) en externe toezichthouders (zoals de inspecties voor onderwijs en zorg, en financiële toezichthouders als DNB en AFM)? Wat wordt verstaan onder toezichtobesitas dat veel voorkomt onder ex-politici? En onder het new boys network? Is het 'socratische model' van toezicht achterhaald? En waarom is Machiavelli als filosoof van de macht zo belangrijk voor toezichthouders?In 'De toezichthouder' wordt antwoord gegeven op bovenstaande en andere vragen, maar wordt de lezer vooral ook getrakteerd op een rijke casuïstiek. Dit boek leest als een roman, geschreven naar de barre werkelijkheid, vol megalomanie, manipulatie en soms regelrechte fraude. De auteur legt u uit waarom de rol van toezichthouder bijzondere eigenschappen vergt en een speciale mentaliteit. Die rol past slechts weinigen.De auteur, Hans de Hoog, is als politicoloog en econoom vertrouwd met de denkwereld van bestuurders en toezichthouders. In zijn rijke en gevarieerde loopbaan heeft hij zelf als ondernemer en als interne en externe toezichthouder gewerkt. Ook verbleef hij jarenlang in het centrum van de macht: de Haagse politiek. De Hoog (1957) is ondernemer en heeft o.a. de GovernanceBoxx ontwikkeld, een online tool die de dialoog van bestuurders en toezichthouders faciliteert. Spannende en verplichte lectuur voor de (aanstaande) toezichthouder. We worden regelmatig opgeschrikt door verhalen over (voorzitters van ) Raden van Bestuur (RvB) die zeer onverantwoord beleid voeren. Dit kan tot uiting komen in het aangaan van wereldvreemde projecten (de RvB verliest het contact met de werkelijkheid); het kiezen van doelen die ver af staan van de 'core business' van de organisatie; onbehoorlijk declaratiegedrag. Dit alles komt voor in de private en in de (semi-)publieke sector. Dit boek stelt de vraag: waarom houden de raden van Toezicht (RvT's)zo vaak zo weinig effectief toezicht? De auteur wijst onder meer de volgende oorzaken aan. RvT's willen te vaak 'aardig' gevonden worden; ze nemen geen machtspositie in ten opzichte van de RvB. Toezichthouders worden nogal eens gekozen vanwege hun maatschappelijke status, terwijl ze in feite onvoldoende aandacht kunnen geven aan het verantwoordelijke werk. Het boek biedt veel casuïstiek. De schrijver verwijst naar Machiavelli: 'Het is voor de heerser belangrijker geworden te worden gevreesd dan te worden bemind'. Spannende en verplichte lectuur voor de (aanstaande) toezichthouder. 04-07-2014 G. Kruis NBD Biblion