Aida Skripnikova (1942) groeide op in Rusland onder een communistische en atheïstische regering. Christenen werden vervolgd, een Bijbel bezitten was verboden. In 1962 las zij in de krant Smena, de krant van de stad Leningrad (het huidige Sint-Petersburg) , hoe één van de redacteuren van de krant haar en haar geloofsgenoten aanviel. De 19-jarige Aida stuurt hem moedig een brief, die uiteraard niet geplaatst werd in de krant. In haar brief getuigt ze met gevaar voor eigen leven van haar geloof in de Heere Jezus Christus. In totaal zou Aida vijf jaar in gevangenissen en strafkampen zitten vanwege haar geloof. In dit boekje staat een brief van de redacteur aan Aida en haar vrijmoedige reactie daarop; een warm, persoonlijk geloofsgetuigenis waarin ze zich niet schaamt voor het Evangelie. In haar voorwoord bij dit boekje schrijft ze aan de lezers: ‘Elk tijdperk heeft zijn eigen uitdagingen en verleidingen. Het belangrijkste is echter altijd om persoonlijk Gods aangezicht te zoeken, te bidden en de Bijbel met vreugde te lezen. God zal dan helpen om verleidingen te overwinnen. Jonge mensen, neem dit advies ter harte. Het is wat ik geleerd heb in al de jaren dat ik met God mocht leven, in tijden van vervolging en van vrijheid. Moge de Heere jullie zegenen.’