De verhouding tussen Mozes (jodendom), de Messias (christendom) en Mohammed (islam) is ingewikkeld. De wortels ervan liggen in de Bijbelse familie van Abraham. Uit zijn vrouw Hagar werd zijn zoon Ismaël geboren, en uit zijn vrouw Sara zijn zoon Izaäk. Volgens de Bijbel werd Izaäk de verbondspartner van God; uit hem kwam Jakob, en uit Jakob kwamen de twaalf stammen van Israël voort. Maar uit Ismaël kwamen ook twaalf stammen voort. Bovendien werd hij de voorvader van Mohammed, volgens de islam de laatste van Gods vijfentwintig profeten, de man aan wie de Koran werd toevertrouwd die, volgens dezelfde islam, de Bijbel overvleugelde. Waar ligt de prioriteit: bij Mozes en het Oude Testament, bij Jezus en het Nieuwe Testament of bij Mohammed en de Koran? Wat Jezus betreft: volgens de Joden was Jezus een valse Messias. Volgens de christenen was en is Jezus de ware Messias van Israël én de Zoon van God. Volgens de moslims was en is Jezus ‘Messias’ (zonder nadere toelichting), en niet Zoon van God, en wordt Hij overvleugeld door Mohammed. Hoe stellen we vast wie er gelijk heeft? Zal er ooit een tijd komen dat Joden, christenen en moslims – alle drie geestelijke ‘nakomelingen’ van Abraham – elkaar ooit nog eens zullen vinden? Ja, dat zal zijn aan het eind van de tegenwoordige ‘eeuw’: bij de verschijning van de Messias met de wolken van de hemel. Daar gaat dit boek over.