Jan Hendrik Leopold (1865-1925) was een begenadigd dichter, een scherpzinnig filoloog en kundig vertaler van onder andere Griekse en Latijnse teksten. Ontroering door het woord brengt de dichter-geleerde en de classicus samen in bijdragen over Leopold en Herodotus, Marcus Aurelius en Spinoza. Enige artikelen gaan in op de noodzaak van kennis van de klassieke bronnen voor het begrip van Leopolds gedichten. De bundel bevat voorts interpretaties van het dichterlijke werk, waaronder ‘Cheops’, en studies over de muzikaliteit van Leopolds poëzie en de volledige uitgave van zijn schriftelijke nalatenschap. Samenstelling & redactie: Patrick Everard & Hans Hartsuiker. Bijdragen: G.J. Dorleijn ('Een lustig spel dat verder gaat'. Over het muzikale in J.H. Leopolds gedichten), F. Akkerman (Leopold en Spinoza), J.M. Bremer (Jan Hendrik Leopold en Marcus Aurelius), Kees Fens (Poëzie op water geschreven. Drie artikelen over J.H. Leopold), J.D.F. van Halsema (Echt nodig is het nu ook weer niet: over de noodzakelijke kennis van Cheops' bronnen), Simone Mooij-Valk (Een kwestie van opstelling, of hoe Leopold een probleem bij Herodotus oploste), Rudi van der Paardt (Hoe 'antiek' is Leopolds Cheops?), Johan Polak (Het voorbeeldige boek), H.T.M. van Vliet ('Het eeuwige van het mooie!' Een volledige uitgave van Leopolds nalatenschap?), Willem Wilmink (Nog iets over Verzen 1897). Ontroering door het woord is het eerste deel in de serie Poëzie & Poetica.