22 december 2003
Dit werd de droevigste dag van mijn leven – en ik gedroeg me als bij de dood van Mam, toen er veel gasten waren – ik deed alsof er niet zoveel aan de hand was. Ik zal nooit de opeens grote ogen van dokter Roos vergeten, toen hij in mijn bijzijn voor het eerst het rapport met de 100 foto’s las. In mijn lever en mijn dikke darm zit waarschijnlijk kanker. Morgen wordt er een coloscopie gemaakt, dus ik heb sinds 12 uur niets meer gegeten. Ik heb alleen vier liter water gedronken met een middel om mijn darmen leeg te maken.
Roos: „Zonder lever kunt u niet leven.” Ik schrok me kapot. Hoe kan dit allemaal tussen juni en nu gebeurd zijn? Had altijd gedacht dat ik zo oud als Opip (grootvader) zou worden.
Dan komen mijn Memoires nooit af. Memoires zonder apotheose, wat jammer.
