Zeven jaar na de ontvoering van haar baby ontdekt Susan wie de dader moet zijn en reist naar het land waar haar kind werd verwekt. Door dubieuze gebeurtenissen wordt Susans overtuiging nog meer gevoed. Esmée is in Indonesië. Of hebben haar familie en psycholoog gelijk en is ze psychisch doorgedraaid? Zeven jaar na de ontvoering van haar baby ontdekt Susan wie de dader moet zijn en reist naar het land waar haar kind werd verwekt. Door dubieuze gebeurtenissen wordt Susans overtuiging nog meer gevoed. Esmée is in Indonesië. Of hebben haar familie en psycholoog gelijk en is ze psychisch doorgedraaid? VrouwenThrillers.nl (Wendyw) op 24 januari 2016: Tijdens een reis door Indonesië wordt Susan verliefd op een man en raakt zwanger van hem. Vanwege bepaalde redenen vertelt Susan de man niet dat ze zwanger is en vertrekt eerder dan gepland terug naar Nederland. Daar bevalt ze van een meisje, Esmée. Vanaf dat moment is de baby alles dat telt voor Susan. Maar dan gebeurt er iets verschrikkelijks, de baby wordt ontvoerd. Susan haar leven staat volledig op zijn kop en ze zal niet rusten voordat ze haar kind teruggevonden heeft en alles draait om de zoektocht naar haar kind. Zeven jaar later ontdekt Susan wie de dader moet zijn. Ze reist af naar Indonesië en raakt er steeds meer van overtuigd dat haar kind daar moet zijn. Of is het toch een waanbeeld en krijgen haar ouders en psycholoog gelijk en is ze aan het doordraaien. Souvenir heeft een mooie opvallende cover. Uitgevoerd in het rood met een stenen ei op een zwart houdertje afgebeeld. Het ei heeft prachtige kleuren, aquablauw met okergele aders. De keuze voor deze titel en cover zal gedurende het verhaal duidelijk worden. Souvenir begint al met een ijzersterke proloog. Zo een die meteen de volle aandacht pakt en nieuwsgierig maakt naar het verhaal. Vanuit het perspectief van Susan, in de eerste persoon, volgen we haar belevenissen tijdens de zoektocht van haar kind. Cursief geschreven hoofdstukken vertellen over het verleden. Over haar kennismaking met Johan en Esther, een stel waarmee ze haar reis toen heeft vervolgd. Later in het boek komt Esther aan het woord, ook deze gedeeltes zijn cursief geschreven. Marcella Kleine heeft zelf een aantal jaren in Indonesië gewoond waardoor ze in staat is de omgeving levensecht te beschrijven en de sfeer van het land voelbaar te maken. Ik ben zelf geen moeder maar de auteur heeft de gevoelens van Susan zo goed beschreven dat ik me toch goed in dit karakter heb kunnen verplaatsen. Kan me natuurlijk wel enige voorstelling maken maar ik denk dat het toch anders is als je moeder bent. Maar het is zo intens beschreven dat ik er een knoop van in mijn maag kreeg. Marcella werkt in het dagelijks leven met mensen die door psychische problemen zijn vastgelopen en delicten hebben gepleegd, dus zij weet als geen ander hoe de psyche van deze mensen in elkaar zit. Maar dan kan je deze ervaring wel gebruiken in een verhaal, dan moet je het nog wel goed kunnen verwoorden. Marcella laat hier zien dat ze daar heel goed in is. Een heel mooi voorbeeld is het volgende citaat: 'Mijn handen nemen een schepje zand en laten dit door mijn vingers glijden. Er blijven korreltjes op mijn handpalmen plakken. Zo is het leven ook, bedenk ik me. Het glipt door je vingers. Soms gaat het stroef en soms gaat het sneller dan je zou willen. En altijd blijft er wel iets achter. Een fijne herinnering of een diep verdriet. Maar ook dat vervaagt weer tot er bijna geen korreltjes meer op je handen zitten.' Alleen de wijze waarop het personage Rachmad neer werd gezet vond ik wat minder. Een type man dat je veelvuldig tegenkomt in bijvoorbeeld een boekje uit de Bouquetreeks. Knap, charmant maar onverstoorbaar. Dit gaf mij soms heel even het gevoel dat ik een liefdesromannetje aan het lezen was. Buiten dit kleine minpuntje is het een verhaal dat mij voortdurend heeft kunnen boeien en de uitwerking naar de plot kenmerkte zich niet zo zeer door verrassende wendingen maar wel door de hoge spanningsboog. Souvenir is een knap stukje psychologie samengevat in een superspannend verhaal, soepel en toegankelijk geschreven. Een thriller die niet weg te leggen is en in één keer uitgelezen moet worden. Oordeel: 4,5 sterren 24-01-2016 WendyW Vrouwenthrillers.nl De zoektocht van een moeder naar haar kind. Als Susan op het spoor komt van haar zeven jaar geleden ontvoerde dochter reist ze af naar Indonesië om uit te zoeken of haar gevoel klopt. Wat hebben Johan en Esther, met wie zij acht jaar eerder door de Gordel van Smaragd trok, met haar verleden en heden te maken? Door een slim in elkaar gezet verhaal vanuit het perspectief van Susan, met flashbacks in cursief font van zowel Susan als Esther wordt stukje bij beetje duidelijk dat het verlies en het gemis van een kind diepgaande sporen nalaat in het leven van de betrokkenen. Deze psychologische thriller zit goed in elkaar en is helder en met veel gevoel voor detail geschreven. Hoewel er een paar mooie plotwendingen inzitten, komt het einde, waar alle eindjes goed aan elkaar geknoopt worden niet echt als een verrassing. Geheel komt wat zakelijk en gekunsteld over. Opvallende cover in rode kleur met afbeelding van een marmeren ei. In het verhaal wordt de keuze voor zowel titel als afbeelding geheel duidelijk. De auteur (1960) publiceerde eerder o.a. de psychologische thriller 'Schijnvertoning'*. 13-03-2016 Mick K. Zwart NBD Biblion