De klassieke memoires van de bekende Filipijnse schrijver Carlos Bulosan, over zijn jeugd in de Filipijnen en zijn moeilijke leven in armoede en wanhoop als immigrant in Amerika. “… het was een misdaad om een Filipino te zijn in Californië.” Dit klassiek geworden verhaal van Carlos Bulosan, dat hij zelf ‘een persoonlijke geschiedenis’ noemde, is geen vrolijk verhaal. Het is het verhaal van een jongen die opgroeit in diepe armoede in een boerendorp in de Filipijnen en als 17-jarige vertrekt naar Amerika, om een nieuw leven te beginnen. Daar, aan de westkust van de Verenigde Staten, ervaart hij dat de Amerikaanse droom niet voor iedereen is weggelegd. Als immigrant, en vooral als Filipino, wacht hem een leven vol uitbuiting, discriminatie en geweld. Tussen alle dramatische episoden zijn er momenten vol optimisme, idealisme en vreugde. Maar geleidelijk ook de bewustwording van de verteller van de noodzaak van radicale veranderingen. 'Amerika zit in het hart' is geen autobiografie in traditionele zin, maar een beschrijving van persoonlijke ervaringen in een heel eigen stijl. Carlos Bulosan schetst een onthutsend beeld van het leven van Filipijnse immigranten in de jaren dertig van de vorige eeuw aan de westkust van de Verenigde Staten, met name in Californië. Een periode van grote economische depressie en sociale veranderingen, met de organisatie van vakbonden, de opkomst van socialistische ideeën en bewegingen, de strijd voor gelijke rechten, maar ook een tijd van racisme en discriminerende wetgeving. Het eerste deel van het boek beschrijft het leven van Carlos als jongen in de Filipijnen, van het moment dat zijn oudere broer thuiskomt van de Eerste Wereldoorlog in Europa als soldaat in het Amerikaanse leger, tot zijn overtocht naar Amerika als een van de vele immigranten. De memoires eindigen bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, wanneer zijn vrienden zich aanmelden bij het Amerikaanse leger, voor de strijd tegen de Japanse bezetting van de Filipijnen. Carlos Bulosan had maar een paar jaar op school gezeten, maar leerde door veel te lezen in het Engels te schrijven. Daarbij ontwikkelde hij een eigen stijl, soms melodramatisch, maar geschreven vanuit het hart. Het hart waarnaar ook de titel verwijst en dat ondanks alle moeilijkheden en frustratie toch blijft geloven in een toekomst met vooruitgang en democratie. De persoonlijke geschiedenis van Carlos Bulosan begint bijna honderd jaar geleden. Toch zijn de thema’s, zoals uitbuiting van immigranten of buitenlandse werknemers, discriminatie en de strijd voor gelijke rechten, nog steeds actueel.