Na een dodelijk auto-ongeval in 1999 vindt er een nachtelijke wake plaats in het uitvaartcentrum, waar de vader van Pjotr S ligt opgebaard. Is het een ‘bijna dood’ ervaring? Is het de drank van de vorige avond; van de overledene z’n lippen komen 100 levenslessen, die moeten redden, wat er te redden valt van een opvoeding, waarbij vader S, zoals elke vader, wel eens een steekje liet vallen. Wat niet kan verhelpen; in de afscheidswoorden die hij zijn zoon Pjotr meegeeft, is het echt? Steken regelmatig eerzucht en ambitie de kop weer op?
