De eerste 'homo-roman', daterend uit 1904, in moderne spelling ,,Pijpelijntjes'' van Jacob Israël de Haan is een baanbrekende roman die in 1904 verscheen en wordt beschouwd als een van de eerste literaire werken in Nederland waarin homoseksualiteit openlijk wordt besproken. De roman volgt de complexe relatie tussen de hoofdpersonages Sam en Joop, die samen een bescheiden bestaan leiden in de arbeiderswijk De Pijp in Amsterdam. De roman schildert een gedetailleerd en levendig beeld van het dagelijkse leven in de buurt, waarin de schijnbare eenvoud van het bestaan de diepere, vaak verborgen emoties en verlangens van de personages verbergt. De Haan's beschrijvingen zijn scherpzinnig en intiem, en hij slaagt erin om de innerlijke worstelingen en het streven naar liefde en acceptatie op een genuanceerde manier over te brengen. De publicatie van het boek veroorzaakte destijds veel opschudding vanwege de expliciete thema’s en de autobiografische elementen. De roman werd uiteindelijk teruggetrokken en vernietigd door de familie van de Haan, die het werk als schandalig beschouwde. Dit maakt ,,Pijpelijntjes'' niet alleen een literair meesterwerk, maar ook een historisch document dat inzicht geeft in de sociale en culturele dynamiek van het begin van de twintigste eeuw in Nederland. Kortom, ,,Pijpelijntjes'' is een moedige en ontroerende verkenning van liefde, identiteit en maatschappelijke normen, en blijft een belangrijk werk in de Nederlandse literatuurgeschiedenis. De eerste 'homo-roman', daterend uit 1904, in moderne spelling