In haar bevlogen pleidooi wijst Vallejo ons op het tijdloze belang van lezen. Ze benadrukt dat lezen geen passieve activiteit is, maar juist een meeslepende ervaring, die onze zintuigen stimuleert en ons de wereld en onze medemens beter leert begrijpen. Literatuur speelt een cruciale rol in ons empathisch vermogen en kritisch denken en is essentieel voor het functioneren van een gezonde democratie. Vallejo’s meeslepende proza bewijst direct haar punt: literatuur is in staat een diepgaande invloed te hebben op iedereen. We leven in een tijd van verandering, onzekerheid en afleiding door een digitale parallelle wereld. Irene Vallejo betoogt dat we daarom juist nu inzicht en troost kunnen vinden in boeken, in teksten uit het verleden die ons eraan herinneren dat niets wat we tegenkomen voor het eerst gebeurt. In het geheugen dat vastgelegd is in boeken, herkennen we menselijke ervaringen. Hierdoor zijn we in staat ons met elkaar verbonden te voelen. Het zijn taal en creativiteit die ons in tijden van crisis en verandering hoop kunnen geven. De pers over Papyrus‘Dit boek laat op schitterende wijze zien waar onze wereld op gebouwd is. Op boeken.’ ***** NRC‘Vallejo beschrijft in prachtige, kleine hoofdstukken hoe de orale cultuur langzaam veranderde in een wereld waarin we alles opschrijven.’ ***** de Volkskrant‘Wervelend epos. Papyrus is een goudmijn aan weetjes.’ **** De Standaard‘Deze geschiedenis van het boek is een feest om te lezen.’ De Morgen