In De eeuw van Felix probeert Ruben Jacobs zijn pessimisme over onze
toekomst op deze planeet te overwinnen en gaat hij op zoek naar hoop en
moed. Zijn verkenning voert hem langs gebeurtenissen, ideeën en praktijken
die aan de wieg staan van een nieuwe verhouding tussen mens en aarde.
Zo volgt hij wetenschappers en ondernemers die werken aan een ecologische
economie gebaseerd op welzijn in plaats van welvaart. Hij voert prikkelende
gesprekken met kunstenaars en toekomstdenkers die zich een
wereld voorstellen waarin niet de mens maar de hele biosfeer centraal staat,
en hij laat ons zien waarom we moeten leren denken als een berg. En tot slot
speurt hij de cultuurgeschiedenis af naar metaforen en mythen die ertoe
kunnen bijdragen dat de mensheid zich niet langer gedraagt als een verwoestende
geologische kracht, maar als een goede voorouder. Dit alles met
in het achterhoofd zijn zoon. Want welk verhaal vertelt hij Felix straks als hij
ouder is?
