Ik ben best een tevreden mens, maar soms zie ik iets en dan denk ik: dat is misschien wel iets, een bootje bijvoorbeeld. Ik zou dat bootje dan ergens aan het water kunnen leggen en als ik zin zou hebben zou ik er een stukje mee kunnen gaan varen. Niet echt ergens naar toe, meer een paar slagen roeien zodat ik van de kant af ben. Dan zou ik op een drukke stranddag in mijn bootje kunnen stappen en het gekrioel achter me kunnen laten. Midden op het water zou ik een beetje kunnen gaan liggen soezen in de zon. Iets te eten mee, iets te drinken mee en wat te roken, dat zou een mooie dag zijn. Zoâ n grote vissersparaplu zou me droog houden als het zou gaan regenen. En dan roeide ik tegen de avond weer naar de kant, de meeste badgasten zouden al vertrokken zijn. Ik zou uit mijn bootje stappen en dan ging ik weer naar huis. Of ze nog een beetje wilden bijten, zou me misschien gevraagd worden als ik thuis kwam. Maar ik zou het antwoord schuldig moeten blijven, want ik had geen hond gezien. Daar heb je op het water geen last van. Uit Mijn eigen bootje, zeer korte verhalen, Ferdi Bechtold 2014. Een aardig cadeautje, het past gemakkelijk in een envelop, zo omschrijft hij zelf dit bundeltje.