Carlo Jonkers (1984) maakt zich zelden boos. Maar verwondert zich des te meer. En voelt inwendige pijn als hij van buitenaf wordt geraakt. Waardoor? Door vloeken. Want waarom, vraagt hij zich af, wordt er te pas en te onpas gevloekt? Waarom kunnen mensen zich zo slecht beheersen en vloeken ze zo vaak en zo hartgrondig? Met name die ene krachtterm intrigeert hem: die verschrikkelijke, oren en ziel pijnigende, vloek waarbij de mens de Almacht verzoekt hem of haar te verdoemen. Wat steekt daar toch achter, waarom zeggen mensen dat zo dikwijls? En meestal in gezelschap en zonder erbij na te denken? Want al ontkent men het bestaan van God, men roept Hem veelvuldig aan met de stupide vraag om verdoemenis. Godverlichtme legt de vinger op die gevoelige snaar. Door een bloemlezing van gedichten gericht op het opwekken van bewustzijn en gesteund door quotes uit diverse heilige geschriften waaronder de Bhagavad Gita Zoals Ze Is en de Bijbel. Met als resultaat een gefundeerde en inspirerende uiteenzetting, die de aandachtige lezer wel eens blijvend zou kunnen verlichten. En aldus een serieuze bijdrage kan leveren aan een betere en wie weet zelfs wel vloekloze wereld.