De Ark van No Way
De vijftiger jaren, de oorlog net voorbij, onze schuilkelder net ontmanteld, de onderduikers en de twee geëvacueerde families zijn eindelijk weer terug naar hun eigen omgeving. Een boerderijtje midden in een zee van groene ruimte. Geen waterleiding, geen telefoon, geen stroom. No Way!
In en om de boerderij veel mensen en dieren die tot elkaar veroordeeld zijn: wij kunnen niet zonder de beesten, zij zijn geheel van ons afhankelijk. We worden door elkaar gegijzeld. Er is geen ontsnappen mogelijk. No Way!
TV bestaat nog niet, wel een krakende radio op accu met de ‘mededelingen voor land- en tuinbouw’. Even later horen we over de politieke ‘toestand in de wereld’, door ene GBJ Hilterman. Natuurlijk zijn er ook gelukkige dagen met plezier en gekkigheid. En vooral de geweldige vrijheid te midden van een fantastische natuur. Woorden vormen zich al vroeg tot verhalen in mijn hoofd. Gedachten houd je niet tegen, dromen zijn ongrijpbaar en de vrijdenkende mens is niet echt in te perken. No Way!
