De schrijver (1966-*) heeft fysische geografie gestudeerd aan de Universiteit Utrecht en bekend met de omgeving van Terborgh.
Het was zijn bos. Het bos dat hij had leren kennen. Nu de sluiers tussen deze en gene wereld kleiner werden, op weg naar Allerzielen, was het maar al te duidelijk. Het was een magisch bos met de naam Borgerwoud, de mystieke equivalent van het Stammenderbos, genoemd naar het nabijgelegen Terborgh.
Mensen kwamen langs en liepen met honden het laantje af, zoals Dolf het noemde. Schijnbaar door niets gehinderd. Maar er waren nog andere wouden zoals deze had Dolf weten op te speuren in de archieven. Je had het Haverterwoud en de Echterbosch, er was de Westerholz bij Tüddern en kort in de buurt lag de Hondskerk. Hij draaide zich om en liep het bos in.
