"In het onmogelijke
zitten ook
mogelijkheden".
Ze schreef wat ze zag. Geen uitweg, alleen confrontatie die zacht overging in acceptatie. Haar woorden werden een stille metgezel die meedanste door de storm.
Een rugtas zonder angsten, want zelfs een kleurloze dag geeft licht en zo draagt ze met zelfspot en luchtigheid deze bundel over.
Mét zónder Beenruimte ontstond na een medische fout waaruit een bovenbeenamputatie volgde. De titel is letterlijk te vertalen, maar de laag eronder universeel.
Thema’s als verlies, (veer)kracht en berusting. Zo ontstaat herkenning tussen abstracte woorden van puurheid en zelfreflectie.
