Goed, hij moest toegeven dat hij diep in zijn hart maar een burgerlijk ambtenaartje was, maar die moesten er tenslotte toch ook zijn? Wat was daar verkeerd aan? Daarvoor hoefde hij zich toch niet te schamen? Met een nette kamer, 't liefst in de binnenstad, zou hij al tevreden zijn.' De roerige jaren zestig lopen ten einde. De stille, wat teruggetrokken Herman Distelvink woont in Amsterdam, waar hij een eenvoudige kantoorbaan heeft en op een kamer bij een hospita woont. Op zekere dag ontmoet hij zijn tegenpool Harry, in wie hij als in een spiegel zijn dromen ontwaakt ziet. Hij raakt in de ban van Harry, die hem door zijn onbezonnen levensstijl tegelijkertijd afstoot. Ten slotte lopen Hermans dromen stuk op zijn eigen beperkingen en op het falen van zijn bewonderde held en tegenpool. Dit alles speelt zich af tegen een sfeervol, haast lmisch decor, waarbij de lezer soms het gevoel krijgt alsof Frits van Egters weer even terug is. Niet zonder ironie geeft Evert van Leerdam een beeld van de periode waarin de gulden nog bestond, er nog geen iPhone en internet was maar een typekamer en waarin een zoekende ziel, die vast wil houden aan de tijd, op het nippertje toch nog zijn vaste bakens dreigt te verliezen. Evert K. van Leerdam (Utrecht, 1944) studeerde Duitse taal- en letterkunde en filosofieen is actief als vertaler.