De 20ste eeuw was de eeuw van de Sjoa, waarbij Europeanen spontaan denken aan de judeocide. Ook in Japan staat de eeuw bekend onder de naam Sjoa, maar hier slaat dit op de regeerperiode van keizer Hirohito en betekent het begrip 'vrede en harmonie'. Zeker in Nederland doet dit ongetwijfeld de wenkbrauwen fronsen. Niemand is het zinnetje van Wim Kan vergeten:
En toch leeft er nog altijd één die het navertellen kan;
Die de geschiedenis kent als geen: de keizer van Japan.
Toch begon Hirohito in de jaren twintig een liberale koers te varen. Vanaf 1931 begonnen militairen op eigen houtje die koers te saboteren. De oorlog kon hij niet verhinderen, er een einde aan maken deed hij wel, zo verklaarde Hirohito voor de geschiedenis.
Klopt dit zelfgecreëerde beeld? Of stond Hirohito toe dat zijn land veramerikaniseerde en verhinderde hij door de capitulatie een verdeling naar Koreaans voorbeeld?
Op deze vragen geeft historicus Jeannick Vangansbeke (1967), auteur van 'De vacante troon van Pilatus en Monnaie d'échange? Belgisch Congo in de internationale politiek' antwoord.
