Deze autobiografi sche ontwikkelingsroman is in columnsgeschreven. Soms gebruikt de auteur symbolische schuilnamen.Het verhaal begint in Brabant, om al snel te vervolgenin Limburg te Roermond in een kinderinternaat; (vroeger in de opvatting van de nozems van het stadje:'de hunkerbunker'.)Hoe is het om je vaak ongelukkig te voelen in een pleeggezin,als je ouders weliswaar in een psychiatrische inrichtingresideren, maar je houdt zo veel van ze, dat je nietkunt zien dat ze getekend zijn. Hoe is het om je studie alssociaal werker in het zicht van de eindstreep, niet te halen.Maar vooral ook welke rol spelen de omstandighedendie je lot zo markeren, zoals het uit idealisme meedoenaan de kraakbeweging in Maastricht, de solidariteit, maarook de teleurstelling tot psychose toe. De ontploffing bij dechemische fabriek DSMmarkeert het moment dathet lijntje gaat breken. Eris ook een ondertoon inhet boek: Zonder vriendschap,liefde en humor isoverleven nauwelijks mogelijk.
