Als je op een plek bent waar je het fijn hebt stuur je vrienden en bekenden graag een kaartje of berichtje met "Groeten uit .....". Ik zit hier op een plek waar het leven zo gek nog niet is. Mijn boekje gaat over evolutie, Darwin, aarde, schepping enz.. Na het lezen van literatuur van en over Darwin en zijn evolutietheorie, over evolutionair denken, het geloof/religie, is door het vele filosoferen hierover in mijn hoofd een bepaald beeld over deze onderwerpen ontstaan. Vooral over God, het hiernamaals, het ontstaan van de aarde, de Bijbel, de schepping, religie, enz.. Wanneer ik de uitspraak bedenk: "Geen betere hemel dan een goed leven", wat mag ik dan van dat leven verwachten? Moet ik die verwachting dan niet opschroeven? Of blijkt dat het leven zoals wij dat hier(!) mogen leiden al fantastisch is? In "Groeten uit 't Paradijs" wil ik jullie laten horen dat het hier (wat genuanceerder) helemaal zo gek nog niet is. Wanneer je dat Paradijs bijvoorbeeld als een wei fleurige bloemen ziet zou ik wensen dat dat bloemenveld langzaam, als een niet te stoppen rimpeling op het water, nog even fris en mooi, op elke uithoek van de aarde zou aanspoelen.