Dit boek is het achtste boek in de serie ‘OM-reeks', waarin juridisch inhoudelijke publicaties verschijnen met onderwerpen die gerelateerd zijn aan het werk van het openbaar ministerie. Slachtoffers van strafbare feiten hebben, mede als gevolg van de EU-slachtofferrichtlijn, steeds meer rechten gekregen. Slachtoffers zijn geëmancipeerd en hebben een eigen plek gekregen in het strafproces. Dit heeft gevolgen voor de verhouding tussen het slachtoffer en het openbaar ministerie. Met dit boek wordt geprobeerd te voorzien in een fundamentele analyse van de wet- en regelgeving over het slachtoffer en over de taak van het openbaar ministerie ten opzichte van het slachtoffer. In dit boek staan de verplichtingen van het openbaar ministerie tegenover het slachtoffer centraal. Het boek begint met een overzicht van de wettelijke verplichtingen uit het Wetboek van Strafvordering en een korte toelichting daarop. Vervolgens wordt een aantal thema’s uitgewerkt, zoals de betekenis en reikwijdte van het begrip slachtoffer, de vraag hoe het openbaar ministerie recht kan doen aan de belangen van het slachtoffer, de bescherming van de privacy van slachtoffers, de kennisneming van processtukken door slachtoffers en de positie van het slachtoffer bij de buitengerechtelijke afdoening. Aanvullende inzichten over de verhouding tussen het slachtoffer en het openbaar ministerie zijn te vinden in Europa. In dit boek worden daarom de verplichtingen voor het openbaar ministerie die voortvloeien uit de Europese slachtofferrichtlijn op een rij gezet. Een breder perspectief op de verhouding tussen het slachtoffer en het openbaar ministerie biedt het rechtsvergelijkende onderzoek naar de uitleg van de slachtofferrichtlijn in andere EU-lidstaten – België, Duitsland, Finland en Zweden. Mr. dr. F.A. Haijer was ten tijde van het onderzoek dat resulteerde in dit boek werkzaam als senior wetenschappelijk medewerker bij het OM. Momenteel is zij kenniscoördinator bij de Dienst Analyse en Onderzoek van de Tweede Kamer. Daarnaast is zij als onderzoeker verbonden aan de Universiteit Utrecht. Mr. dr. R.A. Hoving is senior wetenschappelijk medewerker bij het OM en universitair docent straf- en strafprocesrecht bij de Rijksuniversiteit Groningen. Introductie; Aanleiding; Doel- en vraagstelling; Deelonderzoeken; Onderzoeksverantwoording; Deel 1 Het Nederlandse juridische kader – minimale eisen; 1 De plichten van het openbaar ministerie tegenover het slachtoffer; Deel 2 Het Nederlandse juridische kader – uitgelichte onderwerpen; 2 De verschillende hoedanigheden van ‘het slachtoffer’; 3 Recht doen aan de belangen van het slachtoffer; 4 De bescherming van de privacy van het slachtoffer versus andere strafvorderlijke verplichtingen; 5 De kennisneming van processtukken door het slachtoffer; 6 Buitengerechtelijke afdoening; Deel 3 De Europese slachtofferrichtlijn; 7 De Europese slachtofferrichtlijn; Deel 4 Rechtsvergelijkende inzichten; 8 Rechtsvergelijking: inleiding en verantwoording; 9 België: De inzet van het Belgische openbaar ministerie voor slachtoffers; 10 Duitsland: De inzet van de openbaar ministeries van de Duitse deelstaten voor slachtoffers; 11 Finland: De inzet van het Finse openbaar ministerie voor slachtoffers; 12 Zweden: De inzet van het Zweedse openbaar ministerie voor slachtoffers; Afronding; Afronding; Inleiding; Het Nederlandse juridische kader; Europese slachtofferrichtlijn en rechtsvergelijkende inzichten; Leerzame praktijken in de onderzochte landen; Tot slot; Bijlagen; Bijlage I: Overzicht minimale eisen; Bijlage II: De doorwerking van Europese richtlijnen