In recente jaren is het debat over het fenomeen georganiseerd sadistisch misbruik, inclusief ritueel misbruik, weer opgeleefd, met als resultaat het instellen van de Commissie Hendriks (2021-2022). Het rapport van de Commissie biedt een breed perspectief op georganiseerd sadistisch misbruik van minderjarigen door het gebruik van verschillende informatiebronnen, zoals interviews met slachtoffers en therapeuten, een analyse van de wetenschappelijke literatuur en mediabronnen, onderzoek naar beeldmateriaal, rechtszaken, politie-registraties en onderzoek naar de beoordeling van aangiften door de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ). Op basis van de bevindingen worden de aard en context van dit type misbruik besproken. Daarnaast komen thema’s als beïnvloeding binnen georganiseerde netwerken, de werking van het geheugen en aspecten die van belang zijn voor adequate hulpverlening, aangifte en opsporing aan bod. Een belangrijke conclusie is dat het onmiskenbaar is dat georganiseerd en gewelddadig misbruik van minderjarigen bestaat, echter voor het bestaan van ritueel misbruik vormen de verhalen van slachtoffers de enige bron. De Commissie doet aanbevelingen voor hulpverlening, opsporing, een meldpunt en de werking daarvan. Voorwoord; Lijst met afkortingen; 1 Inleiding; 2 Aanpak; 3 De aard en context van het fenomeen; 4 Aandachtspunten voor hulpverlening; 5 Opsporing en justitie; 6 De meldpunten; 7 Beantwoording van de vraagstelling en slotbeschouwing; Slotbeschouwing; Aanbevelingen voor hulpverlening bij georganiseerd sadistisch misbruik; Aanbevelingen voor aangifte en opsporing van georganiseerd sadistisch misbruik; Aanbevelingen voor het instellen van een algemeen meldpunt voor seksueel misbruik; Bronnenlijst