Wim Weve bestudeerde ‘Het Gezicht op Delft‘ en ‘Het Straatje‘ van Johannes Vermeer met een bouwhistorisch oog en ontdekte nieuwe interessante aspecten. ‘Het Gezicht op Delft’ blijkt een accuraat gezicht op die stad te zijn. Vermeer heeft daarop geen gebouwen aangepast of verdraaid en heeft de brug tussen de stadspoorten correct afgebeeld. Het huist met de trapgevel op ‘Het Straatje’ moet een bestaand huis geweest zijn. Vaak veronderstelde bouwkundige ‘fouten’ blijken op bouwkundige gronden te verklaren. Rechts van de ingang moet het huis een binnenmuur hebben gehad die een zijkamer van het voorhuis afscheidde. Vanwege de plaats van die muur is het venster rechts iets smaller dan het venster links. Door de geopende deuropening laat Johannes Vermeer echter geen binnenmuur zien. Vermeer combineerde verschillende bouwkundige elementen op een bouwkundig onmogelijke wijze, waarschijnlijk als visueel tegenwicht van het huis met de trapgevel rechts. Wim Weve bestudeerde ‘Het Gezicht op Delft‘ en ‘Het Straatje‘ van Johannes Vermeer met een bouwhistorisch oog en ontdekte nieuwe interessante aspecten. ‘Het Gezicht op Delft’ blijkt een accuraat gezicht op die stad te zijn. Vermeer heeft daarop geen gebouwen aangepast of verdraaid en heeft de brug tussen de stadspoorten correct afgebeeld. Het huist met de trapgevel op ‘Het Straatje’ moet een bestaand huis geweest zijn. Vaak veronderstelde bouwkundige ‘fouten’ blijken op bouwkundige gronden te verklaren. Rechts van de ingang moet het huis een binnenmuur hebben gehad die een zijkamer van het voorhuis afscheidde. Vanwege de plaats van die muur is het venster rechts iets smaller dan het venster links. Door de geopende deuropening laat Johannes Vermeer echter geen binnenmuur zien. Vermeer combineerde verschillende bouwkundige elementen op een bouwkundig onmogelijke wijze, waarschijnlijk als visueel tegenwicht van het huis met de trapgevel rechts.