Academisch erfgoed Leuven - Inkijk in de rijke archeologische collectie van KU Leuven Boegbeeld in de kelder schetst de bewogen geschiedenis van de gevarieerde archeologische collectie van KU Leuven. De eerste professor archeologie in ons land, kanunnik Edmond Reusens, bouwde vanaf 1864 een didactische collectie archeologie uit in het Maria-Theresiacollege. In de eerste helft van de 20e eeuw werd de verzameling succesvol uitgebreid dankzij de inspanningen van René Maere, Raymond A.G. Lemaire en Fernand Mayence, hoogleraren in respectievelijk de christelijke archeologie, architectuurgeschiedenis en klassieke archeologie. De verwoesting van de historische inboedel van de Universiteitsbibliotheek bij aanvang van de Eerste Wereldoorlog, werd immers grotendeels gecompenseerd door Griekse schenkingen, Duitse restituties en eigen aankopen voor de archeologische collectie. Tijdens het interbellum verwierven de musea voor christelijke en klassieke archeologie een ereplaats in de Universiteitshal. Ze werden een waar uithangbord, een ‘boegbeeld’, van de Leuvense alma mater. In de decennia die hierop volgden, verloor de collectie echter geleidelijk aan haar glans en toen de universiteit na 1968 werd opgesplitst, werden de stukken gelijk verdeeld. Maar zelfs vanuit de kelders en gangen van de faculteit Letteren, waar het Leuvense deel uiteindelijk belandde, bleef de collectie haar oorspronkelijke didactische rol vervullen. Tot vandaag blijft het Didactisch Museum Archeologie met haar rijke en verscheiden collectie knipogen naar de wereldgeschiedenis. Boegbeeld in de kelder schetst de bewogen geschiedenis van de gevarieerde archeologische collectie van KU Leuven. De eerste professor archeologie in ons land, kanunnik Edmond Reusens, bouwde vanaf 1864 een didactische collectie archeologie uit in het Maria-Theresiacollege. In de eerste helft van de 20e eeuw werd de verzameling succesvol uitgebreid dankzij de inspanningen van René Maere, Raymond A.G. Lemaire en Fernand Mayence, hoogleraren in respectievelijk de christelijke archeologie, architectuurgeschiedenis en klassieke archeologie. De verwoesting van de historische inboedel van de Universiteitsbibliotheek bij aanvang van de Eerste Wereldoorlog, werd immers grotendeels gecompenseerd door Griekse schenkingen, Duitse restituties en eigen aankopen voor de archeologische collectie. Tijdens het interbellum verwierven de musea voor christelijke en klassieke archeologie een ereplaats in de Universiteitshal. Ze werden een waar uithangbord, een ‘boegbeeld’, van de Leuvense alma mater. In de decennia die hierop volgden, verloor de collectie echter geleidelijk aan haar glans en toen de universiteit na 1968 werd opgesplitst, werden de stukken gelijk verdeeld. Maar zelfs vanuit de kelders en gangen van de faculteit Letteren, waar het Leuvense deel uiteindelijk belandde, bleef de collectie haar oorspronkelijke didactische rol vervullen. Tot vandaag blijft het Didactisch Museum Archeologie met haar rijke en verscheiden collectie knipogen naar de wereldgeschiedenis. 1 Monumenten van het christendom Politiek, neogotiek en de eerste leerstoel archeologie Maere en Mayence: Museum voor christelijke archeologie en Museum voor klassieke archeologie Bijbels Museum Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog 2 De Brand van Leuven Een Griekse schenking Duitse herstelbetalingen Aankopen bij de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis te Brussel 3 De arm van Themis Het interbellum: de collectie pronkt in de Universiteitshal De collectie tijdens de Tweede Wereldoorlog 4 Verbannen naar de kelders Een nieuwe thuis in de Vlamingenstraat Het Museum voor christelijke archeologie in de spotlights De jaren 1960: de archeologische collectie, stilaan quantité négligeable? De opdeling van de collecties Een didactisch museum in het Erasmushuis en het MSI 5 Voor jong en oud Toespraak van professor Arnold Provoost bij de heropening van het museum op 6 februari 2015 Dankwoord Bibliografische verklaring Bibliografie