Mijn erfenis van Philip Staal beschrijft de roof van Joodse eigendommen tijdens de Tweede Wereldoorlog\. Staal verweeft zijn verhaal als Joods oorlogswees met de historische context. 21 mei 1943. Het was al middenin de nacht. De tweejarige Philip kreeg een laatste knuffel van zijn vader en moeder, Isaac en Anna Staal. Toen loodste tante Cor achterop haar fiets Philip en zijn broer Marcel naar een veilig onderkomen. Enkele dagen later werden Philips ouders door de Duitsers opgepakt en afgevoerd naar Sobibor, waar ze zijn vermoord. Na de oorlog groeiden Philip en Marcel op in Joodse weeshuizen. Maar wat was er gebeurd met het huis en het vermogen van zijn ouders dat zij in de oorlog achter hadden moeten laten? Het zou jaren duren voordat Philip Staal de moed vond om dit uit te zoeken. In "Mijn erfenis" verweeft hij deze speurtocht met zijn eigen, hartverscheurende levensverhaal. Jarenlang deed Philip Staal onderzoek in archieven en dossiers en ontdekte dat niet alleen tijdens de oorlog, maar ook ná de oorlog miljoenen euro's zijn verdwenen, geld dat de Joodse oorlogs­slachtoffers, waaronder veel oorlogswezen, rechtmatig toekomt. Hij groeide uit tot een van de voorvechters van rechtsherstel van de Joden én de Joodse oorlogswezen. Econoom Philip Staal (1941) woont met vrouw en familie in Israël. Hij is een van de ondertekenaars van de Maror-overeenkomst met de banken, de Amsterdamse beurs en de Joodse organisaties. Voor zijn werk aan dit rechtsherstel werd hij onderscheiden met de Ridder Orde van Oranje Nassau. Philip Staal publiceerde eerder een gedetailleerd en grondig gedocumenteerd onderzoek naar het vermogensbeheer van de ruim 1300 minderjarige Joodse weeskinderen in "Roestvrijstaal: Speurtocht naar de erfenis van Joodse oorlogswezen" (Eburon, 2008). Mijn erfenis van Philip Staal vertelt het verhaal van de auteur, een Joods kind dat de Holocaust overleefde. Het boek behandelt de roof van Joodse eigendommen tijdens de Tweede Wereldoorlog, het moeizame proces van rechtsherstel na de oorlog, en de latere restitutie van Joods bezit. Staal verweeft zijn persoonlijke geschiedenis met bredere historische en juridische kwesties, waarbij hij vooral ingaat op de erfenissen van Joodse oorlogswezen en de complexe strijd om erkenning en gerechtigheid. Proloog Deel 1 De Roof 1 Een onverwachte ontmoeting 2 Uitstel van executie 3 Joden niet gewenst 4 Oorlog 5 De Joodsche Raad 6 Dieven van de moderne tijd 7 Oom Jaap 8 Verraad 9 Schaduwadministratie 10 Laakbaar gedrag 11 Wachtkamer van de Dood 12 Vergelijkende gegevens 13 Onderzoek 14 Pardes Hanna, Israël 15 Soest – 22 mei 1943 16 De Naoorlogse Dagen 17 Een Droomhuis 18 De Kist 19 Pleegzorg 20 Amper minjan 21 Opdat we niet Vergeten 22 Kinderzorg 23 De Joodse Voogdijinstellingen 24 Te jong om vragen te stellen 25 Eemnes, april 2004 26 Sjabbat 27 Afscheid van mijn Jeugd 28 Waarom 29 Als je Huis in Brand Staat 30 Het litteken Deel 2 Rechtsherstel 31 De aardbeving 32 Ajalah 33 De groep die onmondig was 34 Het naoorlogse rechtsherstel 35 Verdronken in tranen 36 Draait alles dan om geld? 37 De verantwoordelijkheid van de voogd 38 De afrekening van mijn jeugd 39 Is de gemeenschap bang? 40 Onderzoek en integriteit 41 De ene hand wast de andere 42 Een uitzonderlijke situatie 43 Een verschil van inzicht 44 Het Jeruzalem van het westen 45 Leven in de Rudelsheimstichting 46 Het beleid van de voogdijinstellingen 47 Verzet aantekenen 48 Nazi Persecutee Relief Fund 49 Splinter in andermans oog 50 De verhuizing 51 Hoe cynisch kan het toeval zijn Deel 3 Restitutie 52 Restitutie Joodse WO II Tegoeden 53 Verzekeraars 54 Rijksoverheid 55 Banken 56 Vereniging voor de Effectenhandel en de Amsterdam Exchanges 57 Verdeling MAROR-gelden 58 Verrassing 59 Justice For All 60 Verwachting, Hoop en Teleurstelling 61 Pleidooi voor een wetenschappelijk Wezenonderzoek 62 Het belang van de vraagstelling 63 JMW besluit zelf te onderzoeken 64 Red mij en ik zal u behoeden 65 Onderzoek MAROR-gelden 66 Het schilderij Dankwoord Lijst van Gebruikte Afkortingen