‘Ze heeft weer toegeslagen. Ze weten het zeker. Onderling spreken ze erover, van man tot man, zelden in een groep, uit schaamte.’
Vastbesloten haar leven een nieuwe wending te geven, verhuist Ismey naar een oude pastorie met bijgebouwen op de noordelijke punt van het Zweedse eiland Lönnö. Als kunstenaar, kunstenmaker zoals zij zichzelf liever noemt, was zij vanaf dag één verliefd op de zon, de zee en de betoverende natuur van het eiland. Ze wil breken met het verleden en afrekenen met de oude demonen die haar achtervolgen.
De Zweedse cultuur en taal zijn nieuw en soms confronterend, maar Ismey gaat de uitdagingen dapper aan. Ze legt contacten met bewoners van het eiland en voelt zich enerzijds thuis, maar anderzijds bekruipt haar ook vaak een vreemd gevoel. Er gaan mysterieuze verhalen rond op het eiland. Er is een verholen revolte gaande. Plots verdwijnen er mensen, mannen. Het brengt Ismey in verwarring. Twijfelend en worstelend met haar identiteit, haar rol als vrouw en haar plek in de eilandgemeenschap, probeert Ismey het leven tot kunst te maken.
