Omdat er, vooral op sociale media, een overkill is aan leuke en emotioneel makkelijk te behappen gedichten wilde Krijgsman daar iets tegenover zetten. Om zo, met knipoog, het evenwicht in gedichtenland te bewaren.
De gedichten in de bundel Bitter zijn dus niet vrolijk en niet gemakkelijk.
Over zijn vorige bundel Pandemisch schreef Jurjen K. van der Hoek: ‘Hij is niet van de, in zijn ogen, goedkope poëzie, dat die titel eigenlijk niet kan dragen. Krijgsman gaat beter tekeer op papier, schoppend ook tegen voor anderen heilige huisjes. Hij is niet de dichter van de valse emotie (…) schrijft in een losse stijl. Zijn zinnen kloppen melodieus, zingen voor mijn ogen. Ritmisch bewegen de woorden op papier zonder te rijmen.’
