Luckas Vander Taelen is gefascineerd door de rol die het toeval speelt in een mensenleven. Zonder toeval had hij nooit bestaan. Zijn bijzondere ontstaansgeschiedenis vertelt hij aan de hand van brieven die zijn grootvader in de loopgraven schreef. ‘Ik zou nooit bestaan hebben als het Belgische leger in Mechelen geen paard had verkocht aan mijn overgrootvader.’ Luckas Vander Taelen is gefascineerd door de rol die het toeval speelt in een mensenleven. Zonder toeval had hij nooit bestaan. Zijn bijzondere ontstaansgeschiedenis vertelt hij aan de hand van brieven die zijn grootvader in de loopgraven schreef. Al schrijvend doorkruist hij de Westhoek, op zoek naar de geest van zijn pépé. ‘Dat ik besta, heb ik aan de Eerste Wereldoorlog te danken. Vijftien miljoen soldaten en burgers verloren er hun leven, maar ik kreeg het mijne cadeau, weliswaar veertig jaar na de wapenstilstand. Als de jaren tussen 1914 en 1918 banale vredesjaren waren geweest, dan was mijn grootvader Achille nooit naar Engeland gegaan. Dan had hij daar niet Joséphine, de vrouw van zijn leven, gezien. Hun wegen zouden elkaar nooit gekruist hebben.’ In dit boek weerklinkt de stem van Achille, moedig maar weerloos overgeleverd aan de angst die hem nooit meer verlaten zou. Ons, de niet-oorlogsgeneratie, de door geschiedenis en geopolitiek bevoorrechten, past enkel stilte – en aandacht. — Sophie De Schaepdrijver, historica, Penn State University Lees dit boek, vooral nu. U zult merken dat een oorlog van meer dan een eeuw geleden niet ver weg is, noch in jaren noch in kilometers. Mijn eigen vader is geboren in een Engels vluchtelingenkamp. De opa van de auteur lijkt een hedendaagse Oekraïener. De gruwelen die hij ziet zijn hedendaags. — Geert Van Istendael