Nadat zich in korte tijd drie tragedies in zijn leven hebben afgespeeld, besluit Thomas (30) om zijn baan op te zeggen en te gaan reizen. Een jaar lang trekt hij door Europa, proberend met zijn lot in het reine te komen, tot hij beseft dat het reizen hem ook geen rust brengt. Als hij een landgenoot ontmoet en vertelt dat hij overweegt zich weer in Nederland te gaan vestigen, adviseert deze man hem om naar het dorpje Zagtebeek te gaan, want ‘daar wonen goede mensen’.
In Zagtebeek huurt hij een tuinhuisje van een aantrekkelijke jonge weduwe, Marloes, met wie hij meteen een connectie heeft. Hij sluit ook hechte vriendschappen met andere dorpsbewoners. Hoewel hij in de gemeenschap veel warmte en hartelijkheid ontvangt, laat zijn pijnlijke verleden hem vooralsnog niet met rust. Hij wordt geplaagd door rusteloosheid en vraagt zich af of hij ooit een thuis zal vinden.
Van de Goor: ‘Als decor voor dit verhaal over de liefde wilde ik een vredig, idyllisch dorpje schilderen, dat niet is aangetast door de hectische, nerveuze en opgejaagde wereld van vandaag.’
