Constantijn Leopold Patijn was een bevlogen, zeer belezen intellectueel, goed pianist en amateurtheoloog, geïnspireerd door Karl Barth en de NCSV. Als vaardige debater en publicist nam hij, eerst als ambtenaar en later als politicus en wetenschapper, actief deel aan het publieke leven in Nederland. Patijn was een overtuigd Europeaan en pleitbezorger van de NAVO. Zijn carriere als Tweede Kamerlid begon in 1956 in de uiterst gespannen jaren van de Koude Oorlog en later de situatie rondom Israël. Hij hekelde het pacifisme en mengde zich geestdriftig in de discussie rondom het Nederlandse kernwapenbeleid. Van nabij maakte Patijn de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap mee, en als kamerheer in buitengewone dienst van het Koninklijke Huis de kwestie Irene in 1964. Nadat hij door zijn partij, de PvdA, op een niet-verkiesbare plaats op de kandidatenlijst werd gezet voor de Tweede Kamerverkiezingen in 1967, trok hij zich terug uit de dagelijkse politiek. Ondanks de tegenslagen die hij heeft moeten incasseren, raakte hij niet verbitterd en zette zich op internationaal vlak in voor ontwikkelingssamenwerking en vluchtelingenwerk.Herman de Liagre Böhl beschrijft Patijns veelbewogen leven en komt daarbij langs thema's die nu nog steeds actueel zijn, zoals de houding van het Westen tegenover Rusland en de Palestijnse kwestie, de staat Israël in het bijzonder. Herman de Liagre Böhl (1943) is historicus en biograaf. Van zijn had verschenen de biografieën van Herman Gorter, Floor Wibaut, Han Lammers, Heiko Miskotte, Roel de Wit en zijn eigen vader, de assyrioloog. Daarnaast schreef Böhl twee boeken over de Nederlandse stadsvernieuwing in de twintigste eeuw.