Fascinerende fragmenten van een dagboek uit de Boerenoorlog vormden het beginpunt van de persoonlijke zoektocht van journalist en historicus Rob de Kam naar Martinus Cornelis van Wijngaarden (1855-1923). Het verre vergeten familielid bleek een overgrootvader met een bijzonder levensverhaal. Ooit was hij als wethouder, architect en gereformeerd voorman een gezien man in het stadje Oudewater, totdat hij op een dag in augustus 1896 plots van de aardbodem verdween met achterlating van vrouw en kinderen. Hoe en waarom hij vertrok en uiteindelijk in Zuid-Afrika belandde, dat zijn vragen waar dit boek een antwoord op geeft met een relaas vol persoonlijk lief en leed. Een verhaal over kindersterfte, de schoolstrijd, schaamte en het gevecht van de Boeren in Zuid-Afrika tegen het decor van een 19e eeuw vol sociale veranderingen. Twee keer moest Martinus Cornelis van Wijngaarden zijn leven opnieuw opbouwen, twee keer lukte dat, maar wel tegen een prijs. Was hij een 'oneerlijk mensch', zoals een krant hem beschreef, een fraudeur? Of eerder een ambitieuze rechtlijnige gereformeerde doener? Proloog: een geel doosje 7 1 Het dagboek en een archiefengel 10 2 De Boeren 18 3 Een aanslag en een gevoelig verlies 23 4 Kerkenbouwer 37 5 Gereformeerd in een wespennest 53 6 Kindersterfte 62 7 Dwarsligger in de raad 72 8 Oneerlijk mensch? 88 9 Naar Pretoria 99 10 Opzichter in een Boerenrepubliek 104 11 Op reis voor een oorlogskaart 113 12 De laatste trein naar Komatipoort 123 13 Eindspel in Lourenço Marques 137 14 Na Transvaal: bouwen en uitvinden 142 Nawoord: de weg van Martinus Cornelis 158 Dankwoord 163 Bronnen 165 Register 170