In het leven van Maurits Ver Huell (1787-1860) streden zijn werk in de marine en zijn belangstelling voor de natuurlijke historie om de voorrang. Hij heeft in de Indische letteren de aandacht getrokken als getuige van het geweld waarmee in 1817 het Nederlandse gezag op de Ambonse eilanden werd hersteld. In 1807 vertrok hij echter al op zijn eerste zeereis naar Batavia. Deze reis eindigde onvoorzien met een driejarig oponthoud in de stad Salvador da Bahia. Het ongewilde oponthoud in Portugees Brazilië lijkt Ver Huells marineloopbaan geen schade te hebben berokkend, maar het heeft er ook niets positiefs aan bijgedragen. Voor zijn leven als liefhebber van de natuurlijke historie is het evenwel van grote betekenis geweest. In 1838 blikte hij in een geromantiseerd reisverhaal terug op het oponthoud in Salvador da Bahia. Het verhaal wordt in dit boek gepubliceerd en voorzien van achtergrondinformatie over zijn verblijf in deze Portugese kolonie. Woord vooraf 7 Episode uit eene driejarige Krijgsgevangenschap op de Kust van Brazilië, voorgedragen door Q.M.R. Ver Huell 9 1 Op weg naar Batavia 31 2 Portugees koloniaal beleid 38 3 Eerste indrukken 42 4 Het boek der natuur 48 5 Vrijheid, gelijkheid, broederschap 55 6 Een tochtje naar Santo Amaro 60 7 Bekentenissen mijner zonden 70 8 Britse vrienden 79 9 Zonderlinge ontmoetingen 86 10 Fragiele illusies 92 11 Geromantiseerde reisverhalen 99 12 Zeeman in de meest verheven zin 107 Verantwoording 113 Bibliografie 116