‘Op Sicilië, aan de voet van de Etna, groei je op met het besef van hitte en vuur binnenin de aarde. De Siciliaan bewaart die hitte in zijn ziel. Uiterlijk is hij hard, als de aardkorst, maar als dat innerlijk vuur opborrelt dan is er vaak meteen ook sprake van een uitslaande brand, gevaarlijk, met rondslingerende materie en slachtoffers niet uitgesloten, om daarna niet zelden te eindigen in een verzoenende, hier en daar zelfs vruchtbare stroom lava…’ Laila groeit op tegen de achtergrond van complexe Siciliaanse familiegeschiedenissen. Als zij geen volbloed Siciliaanse is, hoe komt ze dan aan dat alles verschroeiende temperament? En hoe kan dat innerlijk vuur worden aangewend om haar eigen leven vorm te geven? ‘De vulkaan brengt mineralen voort zoals de menselijke hartstocht tranen.’ Jojo León schetst in dit ‘coming-of-age’-verhaal een beeld van jonge mensen die, beïnvloed door een lastige voorgeschiedenis, hun eigen weg proberen te vinden en die daarin slagen wanneer ze als volwassenen duidelijke keuzes maken en het heft in eigen hand nemen. Ook in dit verhaal speelt muziek weer een belangrijke rol, zoals in de goede traditie van de Italiaanse cinema.