Dit is geen boek, van ‘ze leefde nog lang en gelukkig’.
Ik zou het wel willen, maar dat komt niet in mijn eigen boekje voor.
Ik heb dit geschreven uit gevoel en weerstand, hetgeen ik nog steeds geen plek heb mogen geven.
Misschien gaat dat meer een plek krijgen in deel twee, dat ik nu aan het schrijven ben.
Ik ben een persoon die uit gevoel praat en dat ook uit.
Daar horen geen dure zinnen en antwoorden bij.
ADHD, chaotisch en licht dyslectisch ben ik, in de tijd waarin we het nu een naam gaan geven.
Vroeger zeiden we gewoon: ze doet wat ze wil en zegt wat ze denkt.
Iedereen is anders, maar perfect in eigen persoonlijkheid.
