In het gehucht Au Bout du Monde wacht een bouwvallig huis al zestig jaar op bewoning, tot het Ove asiel verleent. De violist is op de vlucht voor een vrouw aan wie hij niet alleen zichzelf weggaf, maar ook zijn instrument: een Vuillaume, die generatieslang in het bezit was van zijn familie. Berooid probeert hij te vergeten, terwijl herinneringen als ongewenste mollen de kop opsteken. Ze dwingen hem leugens onder ogen te zien waar hij zich, tegen beter weten in, aan vast was blijven klampen. Liever dan zich te blijven wentelen in zelfmedelijden wil hij zijn leven weer oppakken, geholpen door mensen die in de Zuid-Franse bergen op zijn pad komen: een oude man, een metalhead, een grafredeschrijfster en een celliste. Brengt de tramontana, de gure wind die hem opwachtte bij aankomst in zijn nieuwe land, echt goed weer, zoals de verhalen hem willen doen geloven? Zolang de vrouw die hij verliet haar verlies niet lijkt te accepteren, is hij daar niet zeker van. Tramontana is een roman over de noodzaak van vriendschap en bevrijding, in een tijd die gekenmerkt wordt door narcisme en een groeiende slachtoffercultuur.