Een lichtvoetige ode aan de kracht van verhalen waarmee Feyer Storm ruimte schept in een dystopische wereld, waarin het nogal drastische besluit genomen is om mannen en vrouwen van elkaar te scheiden. Rodina is**,** tweehonderd jaar in de toekomst, het enige nog leefbare deel van de wereld; althans, dat is wat Feyer Storm heeft geleerd. Zoals iedereen van haar generatie.
Ze is opgegroeid zonder ooit een man te hebben gezien — sterker nog, ze weet niet eens dat ze bestaan. Vrouwen zijn de enige soort mensen die ze kent.
Maar Rodina is geen paradijs. Zeker niet voor Feyer, die moeite heeft om zich staande te houden in de strak georganiseerde samenleving. Ze hoort er niet bij, veroorzaakt problemen, overtreedt regels en wordt zelfs beschuldigd van moord.
Ze heeft één wapen: ze kan vertellen als de beste. En met dat wapen probeert ze ruimte te scheppen voor zichzelf.
Ze moet het daarbij opnemen tegen de gevestigde orde, kwaadaardige krachten en tegen een chatbot die als god wordt vereerd.
