"In dit huis zullen de muren lesgeven", verkondigde het sovjet persbureau Pravda in 1962 bij de opening van het Paleis voor Jonge Pioniers in Moskou. Terloops toont deze verklaring een steeds terugkomend motief in de geschiedenis van de architectuur voor de jeugd: de aanspraak op te kunnen voeden door middel van de gebouwde omgeving. De jeugd werd gezien als ideale doelgroep voor deze sociaal-constructivistische benadering, vanwege hun ambivalente positie: wel objecten van sociale wetgeving maar nog geen subjecten van politieke rechten. De inrichting van jeugdcentra gericht op vrijetijdsactiviteiten verhulde gedeeltelijk hun educatieve doeleinden maar versterkte die tegelijkertijd. De pedagogische kracht van deze architectuur is niet alleen in het ontwerp terug te vinden maar ook in de wijze van gebruik, toe-eigening en verblijf.Met 14 essays en 25 case-studies toont dit boek de verschillende uitdrukkingsvormen van de idee van pedagogische architectuur van jeugdcentra gedurende de 20ste eeuw. Met bijdragen van Susanne Pietsch en Andreas Mueller (samenstelling en redactie),Tom Avermaete, Marina van den Bergen, Peter Blundell Jones, Dolf Broekhuizen, Matthias Donath, Jennifer Mack, Marco di Nallo, Susan Reid, Sue Robertson, Piet VollaardRedactie:Andreas Mueller is architect en gevestigd in Berlijn. Hij is initatiefnemer, mede-uitgever en redacteur van het tijdschrift An Architektur. Susanne Pietsch studeerde interieur architectuur in Duitsland, en Bouwkunde aan de TU Delft. Zij werkte enige tijd als assistent-onderzoeker aan de Universiteit van Buenos Aires, voordat zij een bureau startte samen met Andreas Mueller. Zij is werkzaam als praktiserend architect en onderzoeker in Nederland en Duitsland, en is als docent en coördinator verbonden aan de TU Delft, afdeling Architectural Design / Interiors.