Zijn gedichten onderschrijft Henk van Maanen altijd als Opa IJsbeer, een koosnaam, die hem door zijn oudste dochter is aangereikt. Onder die naam zijn ook enkele gedichten in bundels terechtgekomen. In deze eerste bundel schrijft hij over een aantal zaken, die hem afgelopen anderhalf jaar persoonlijk raakten. In 2013 werd hij getroffen door een beroerte en een serie tia's. Hij krabbelde op en ging weer aan het werk. Zomer 2014 ging het opnieuw mis. Hij beseft dat hij ontzettend heeft geboft en neemt de lezer mee langs zijn herstel, hoop en twijfels. En hij weet dat het ook anders had kunnen aflopen.
