Nico van Luijk was een babyboomer uit Rotterdam. In de jaren 60 genoot hij volop van de geneugten die de provo- en hippietijd hem bood. Halverwege de jaren 60 haalde hij zijn verpleegkundige diploma en kon hij zich toegeven aan reizen, waarbij hij in totaal vier jaar in India heeft gewoond en vele andere landen heeft gezien. Nadat hij zijn reisschoenen in de kast had gehangen, heeft hij tot 2015 in verschillende GGZ-instellingen gewerkt. Voor zijn werk schreef hij veel rapporten en behandelplannen en was hij leerlingbegeleider.
Na zijn pensioen legde hij zich toe op het schrijven van romans.
