De Algemene Rekenkamer verwijt toezichthoudende partijen binnen de gezondheidszorg onvoldoende daadkrachtig te zijn bij de aanpak van zorgfraude, onrechtmatige declaraties en hoge winsten, maar tegelijkertijd constateert zij dat de huidige wettelijke kaders hieraan grotendeels in de weg staan. Desondanks merkt zij wel op dat organisaties in het bestaande stelsel meer kunnen doen dan ze nu doen. Vanuit dat uitgangspunt pogen de auteurs met dit boek de rechtspraktijk behulpzaam te zijn door het juridisch kader uiteen te zetten, waarmee dit boek een handboek vormt voor de rechtspraktijk voor het verrichten van toezicht en handhaving. Een en ander zodat binnen de huidige wet- en regelgeving toezicht en handhaving alsnog op zodanige wijze kan worden vormgegeven dat onrechtmatigheden bij declaraties en uitkeringen van collectieve zorggelden zo effectief mogelijk aangepakt kunnen worden. Zulks om de daarvan uitgaande druk op de financiële houdbaarheid van het zorgstelsel zoveel als mogelijk weg te nemen. In dit boek wordt het thema toezicht en handhaving zorgbreed en aldus domeinoverstijgend besproken. Dit betekent dat alle stelselwetten – te weten (1) de Wet langdurige zorg, (2) de Zorgverzekeringswet, (3) de Jeugdwet en (4) de Wmo 2015 – op dit thema worden besproken.