… Rosé wordt niet helemaal voor vol aangezien. Dat imago komt van de Franse wijnboeren die het alleen maar voor de lol gemaakt hebben. Voor erbij. Omdat ze nog wat in het vat hadden dat niet verzuurde. Ik ben ze dankbaar. Ik drink het. Nooit witte wijn (koppijn) nooit rode (maagpijn) maar rosé: hoera! Dank u, Franse wijnboeren, ook namens mijn levertje.
De beste columns van Guus van Winkel uit HAC Weekblad zijn samengevoegd in deze nieuwe, vermakelijke verhalenbundel. Eerder verscheen van haar hand Het vlees is zwak.
Guus van Winkel schrijft op herkenbare en humoristische wijze over haar rol als oma, haar gezondheid, Atelier Rosé waar ze vele uren doorbrengt met schilderen, vakanties in Frankrijk en haar belevenissen tijdens de feestdagen. Maar ook over alledaagse dingen als kleedkamerstress, vogels spotten en het stelen van
balpennen. Alles wat haar raakt of ergert, wordt belicht. Soms laconiek en vluchtig, dan weer met een flinke dosis zelfspot of met gevoel voor finesse. Eén ding staat vast: het zijn vlot geschreven columns met een ondeugende kwinkslag. Guus van Winkel is ieders favoriete oma.
